Paggunita ng kaarawan ni Anne…. (huling bahagi)

Habang ako ay natutulog ay nagising ako.(syempre tulog eh) sakto naman na ang ang kaibigan ay nagyaya muling tumungo sa kweba. Walang dalawang isip ako ay sumama sa sabay bitbit ng beer na nasa lata. Pagdating sa kweba ay niyaya ko sila ng ikutin ang kabilang parte ng kweba ito ay nsa gawing kaliwa paglabas mo ng kweba. Si Fadz, Rhovee, Tin, Jo-Annie, Milmar ay sumama. Ngunit may isang parte pala dun na pwede ulit talunan.

Huminto kami at may ilang tao na pala ang nandun. Nagtanong kami kun malalim ang parte ng dagat na kung saan kami tatalon at sabay sagot ng “ok naman mejo malalim”. May isang tumalon mula sa grupo nila at sa puntong iyon ay nsabi ko na ligtaz ito talunin.

Matapos ang ilang sandali ay nagturuan na kun sino ang unang tatalon. Si Milmar ang nauna sa tancha ko eh lashing na talaga si Milmar at sabay ngsunuran narin ang lahat. Pero may isang babaeng ang lakas ng loob na nagsabing tatalon raw cya ngunit hindi naman maktalon-talon. Kung ano ano na ang sinabi namin pra cya ay tumalon
“its all in your mind”
“this is the moment” (parang kanta lang ah)
“its now or never”
“pagsisihan mo na hindi ka tumalon”
“its between you and yourself”
“just do it” (nike?)

ngunit siya ay hindi makatalong. Ang iba ang napagod na kakalangoy, bumakat na un paa nya sa kinataayuan nya hindi pa rin cya tumalon. Ako ay napasya ng gawin ko ulit ang aking pamosong talon at binansagan ko e2 “tribute jump pra kay Jo-Annie” matapos ng pagtalon ko ay wlang epekto. Si Milmar naman ang tumalon at ganun rin ang bansag nya pero wala pa ring epekto at hindi siya natinag sa kinalalagyan nya. Hangang sa dumatin si Kendz at Labs.
Si Kendz ay walang ano ano ay tumalon agad. Mag iika-apat na ng hapon hindi pa rin cya tumatalon ilang beses ng bumalik ang bangka kakahati ng kanyang pasahero ay hindi p rin siya tumatalon. Nagpeople power na sa edsa, Umulan na ng kudeta, Iba na ang korte ng pera hindi ka pa rin cya tumalon (kanta ulit). Kuna ano ano na rin ang pang lalait namin sa kanya para tumalon “you know your such a loser” (sabay cory sing sa noo), “you’re aint cool” at akalain mo gumanti pa cya “I hate  you kuya Pat” sabay sabi ko nmn “whateber”. May dumating na naman sa katauhan ni Labs sila ay nagbato-bato pik muna para malaman kun sino ang tatalon sa maniwala kayo at sa hindi. Nanalo si Labz pero san ka pa hindi pa rin siya tumalon. Nagagalit na so Edge dahil hindi rin siya makatalon kasi hinihintay nya tumalon muna ang taong nagsabing tatalon cya (if i know sabi ni edge sige wag ka na tumalon pra d na rin ako tatalon kasi ang taas eh hahaha). Inabot ni Ed ang dalang sisidlan na may lamang alak pra inumin nya at magakalakas ng loob pra tumalon, inubos nya na ang laman at hindi man lang nagtira ngunit sa pagakakataong iyon ay akalain niong hindi pa rin cya tumalon. Ang lahat ay nagkunwaring galit na at sinabing “ginugood time mo lang ata kami eh”. Sa sobrang inip kami ay lumangoy na pabalik.

Habang kami ay lumalangoy pabalik sa aming kubo ay naramdaman ko na lumamig ang at naramdaman ko ang aking braso ay mejo prang pupulikatin. Dali-dali akong pumunta sa mabatong gilid ng kweba kun san naroroon si Fadz at sa puntong yun ay nhapo n rin pla cya kaya cya sa nasa gilid na rin ng kweba. Narating ko ang parte kun san si Fadz at Ed ay naruruon at pagdating ko ay dali-dali ako naghanap ng mahahawakan ngunit sa lakas ng hampas ng alon ay nadala ako at napahawak ako kay Fadz at cya naman ay lumunbog sa tubig at napansin nman ni Ed hinila cya papunta sa kanya pwesto, sa isang bato duon si Ed nakatau at hinila si Fads habang ako naman ay nakukumahog na humanap ng mahahawakan. Maya maya ako ay hinila Fadz “dito may bato”, sabay habol ng hininga. Matapos nun ay paunti-unti namin nilangoy ang pangpang dahil sa naubos ang lakas namin (kala namin kaya hangang pangpang). Di naglaon ay narating na namin ang pangpang at kami ay nagaus na ng gamit.

Habang kami ay nagaaus ng gamit isang malakas na sigaw ang aming narining. Sa isip-isip ko ay matapos ang ilang oras ay naktalon na rin si Jo-Annie. Maya-maya pa ay dumating na sila at sabay sambit sa akin “kuya pat im not a loser anymore”.

Dapit hapon na kailangan ng magsipag ayos ang lahat. Isang bangka ang nagabang samin nauna na si Mamita, Phil, Chi, Vivi, Jacq, Mye, Fadz at ang huling sumpa ng bangka ay ako. Nilisan namin ang kwebang lampas na hindi ko alam kung baket Kwebang Lampas cya. Ilang sandali pa ay narating na namin ang jumpoff at duoy kumuha muna kami ng litrato ni Fadz.

Matapos nito ay dumerecho na kami para maglinis ng aming katawan. Kanya kanyang diskarte kun pano magpapalit ng damit may gumamit ng malong ang iba nmn ay nakigamit ng  palikuran. Habang ang iba ay nalilgo ay iba naman ay nagkukwentuhan na akala mo ay parang dun lang sila ulit n agkita. Kunting litrato dito konting litrato dun at hayan pwede na tau umuwi. Ooopss, bago ko makalimutan may na pansin ako napakanta ng

Muling ibalik ang tamis ng pag-ibig
Muling pagbigyan ang pusong nagmamahal
Muling ibalik ang tamis ng pag-ibig
Sayang naman ang ating nakaraan
Alam mong ikaw lang ang mahal
Kailalang ko ay ang tulad mo
Ngunit kung sa ´yo´y mawawalay
Saan ako tutungo,bakit hindi natin

kung baket alam na nila yun. hahaha..

Oh cya lahat ay handa na pra umuwi kinailangan ko lumipat sa kabilang van dahil sa wala na ako pwesto. Sa loob ng van ay ngkamali ako ng sambit na “bket hindi kaya umawit ang mga myembro ng Sykes Chorale” at sabay sinabi ni Anne request ko raw ang Maghihintay Sa’yo gayung wala naman ako sinasabi. Hindi ko mabatid ko pano lumabas ang ganung idea sa isip ni Anne. Natapos ang ilang kanta ay kinanta na man nila ang “When I fall inlove” may ilang awit rin ang knilang kinanta.

Narating namin ang bahay ng tiyuhin ni Anne at dou’y nagiwa n ng mga ilang gamit habang ang ibang naman ang lumabas at kwentuhan ulit na parang ngaun lang ulit nagkita. Makalipas ang ilang sandali pa ay bumalik na kami sa van para ituloy ang byahe pauwi. May ilang tao ang ngpababa sa Lucen a sila ay ang mga G2 summiters ngunit ngtataka ako kun bket may isang tao na hindi sumama kung baket alam nya na rin un. Sa haba ng byahe ang iba nkatulog kabilang na ako dun ng bigla ako naalimpungatan at narinig ako ang usapan ng 2 driver na gutom na sila at gusto nila na kumain. Huminto kami at naghinain matapos nito ay tinuloy namin ang byahe pauwi at ilang oras pa ay nasa OSMA na kami.

Konting paalam dito paalam dun at kami ay naghiwa-hiwalay taglay ang hindi malilimutang alaala sa Paggunita ng kaarawan ni Anne…

salamat sa kuha ni Fadz…
Anne huli mo ang saloobin kun nun ah.. haahahaha

Pahabol e2 pla ang larawan nag Magandang binibining may kaarawan..

Mary Anne Kanthleen Olayta